Triggers: durf jij de spiegel te pakken?

Woest is ze, zie ik bij binnenkomst. Ik ken haar ‘sterke masker’:  “Ja het is oké, een dingetje met mijn moeder, maar verder gaat het goed”. Een stilte valt en ik kijk haar uitnodigend aan. Ondertussen neem ik de spierspanning in haar bovenlichaam waar.

“Vertel…” 

Eén woord die een stroom aan woorden opent. Ze vertelt over haar complexe situatie, de enorme zorgen die er liggen en de opmerking van haar moeder. “Ik ben er zo klaar mee, ik kan het niet begrijpen, waarom zegt zij toch zoiets?” 

Elk van ons draagt een innerlijke spiegel, die reflecteert wie we zijn, gevormd door ervaringen, overtuigingen en relaties. Triggers fungeren als barsten in deze spiegel, waarvan de reflecties ons confronteren met onverwerkte emoties en diepere lagen van ons zelf. 

Gevoelens van frustratie, boosheid, we willen ze graag verstoppen. Ze zijn echter waardevol. Ze zijn een meter van onze emotionele geschiedenis. Ze brengen verborgen gevoelens naar de oppervlakte, vaak gekoppeld aan momenten en mensen uit ons verleden.  Ze nodigen uit tot zelfreflectie.

Durven we in deze spiegels te kijken? Het vergt moed om de diepere lagen van onszelf te onderzoeken, maar het is een essentiële stap in innerlijke groei. In het proces van zelfreflectie kunnen we door bewustwording oude patronen loslaten, waardoor we minder worden geraakt.

Ik pak visueel materiaal erbij en ondertitel haar verhaal. Samen kijken we naar de interacties en maken de onbewuste onderlaag zichtbaar. Dat wat werkelijk geraakt wordt. De spanning in haar lichaam verdwijnt. De boosheid maakt plaats voor een traan en kalmte. Woorden zijn niet meer nodig. 

Triggers zullen altijd deel uitmaken van onze emotionele landschappen. Door er bewust van te worden, kunnen we de spiegels helder maken.

Dus, laten we samen de spiegel van triggers pakken en er eerlijk in kijken.  Niet als een bedreiging, maar als krachtige katalysator voor zelfontdekking en meer innerlijke rust!